Aþk fermaný önünde boynumuz kýldan ince
Kýlýç vursa kütükte damla kanýmýz akmaz
Hasret hüsran olmaz mý en derinden sevince
Biz zaten tutuþmuþuz güneþin narý yakmaz.
Silah yapýp kalemi çileyi kuþanmýþýz
Susturup bülbülleri sevgiliyi anmýþýz
Pervanesi olmuþuz þem-i aþkla yanmýþýz
Býrakýrýz desek de ateþ bizi býrakmaz.
Hikmet alevidir bu, bize Hak’tan armaðan
Kalemiyle gömülür þair ruhuyla doðan
Önümüzde duramaz ne hükümdar ne kaðan
Gönlümüz coþar koþar dönüp arkaya bakmaz.
Ýnleyen bir kemanýz çalarýz bin bir telden
Âlem boðulur gider kalemden akan selden
Ruhumuzda günbegün yükselen karayelden
Bulutlanýr gökyüzü korkar þimþek de çakmaz.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
AFFET BABA DESEM Kİ... KARA GÖZLÜM RİCA EDERİM BAYIM YAKARIŞ SAÇLARIN, AH O SAÇLARIN! HEY BİNGÖL, YAYLA DERE! SARMAŞIK VEZN-İ AHAR MEHMET’İM