MENÃœLER
Anasayfa
Åžiirler
Yazılar
Forum
Nedir?
Kitap
Bi Cümle
Ä°letiÅŸim
Edebiyat Defteri
KÖYLÜLER
arif
KÖYLÜLER
K Ö Y L Ü L E R
Mutluluk rüzgârý eser havada,
Bulgur pilavý piþer tavada,
Öküzü tarlada, suyu kovada,
Geceyi gündüze katar köylüler.
Bir türkü tutturur daðýn baþýnda,
Sorumluluk biner çocuk yaþýnda,
Baharda, yazýnda, karakýþýnda,
Tohumu tarlaya atar köylüler.
Dedesi, ebesi, gelini, kýzý,
Kaynana, görümce, kayýn,baldýzý,
Kalkarlar doðunca çoban yýldýzý,
Sabahtan akþama koþar köylüler.
Akþamlarý bir araya gelirler,
Ocaðýn baþýna hep çömelirler,
Çýrayý üfleyip de ölçerirler,
Sýcacýk yuvada yatar köylüler.
Yorgun-argýn uzanýrlar yataða,
Sabah çýkacaklar çünkü ataða,
Topraktan evleri benzer otaða,
Neþeyi neþeye katar köylüler.
Bugünün iþini koymaz yarýna,
Yoksulu da ortak eder varýna,
Aldýrmaz daðlarýn beyaz karýna,
Doðada hep nöbet tutar köylüler.
Biri açken diðeri tok yatamaz,
Bir lokmayý bile yalnýz yutamaz,
Bir çiftçi, sözüne yalan katamaz,
Doðruyu ortaya atar köylüler.
Ozan Arif sever tüm köylüleri,
Köyünde geçirdi tatlý günleri,
Yaktý beni köylü kýzýn gülleri,
Ýçimde gül gibi açar köylüler.
Arif GÖLGE
(Ankara, 25 Kasým 1984)
Not: Bu þiir, 26/06/2001 tarihinde, Mersin 2. Noterliðinin 13673 yevmiye no.su ile yazarý adýna tescil edilmiþtir.)
Sosyal Medyada Paylaşın:
arif Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
En Çok Okunan Şiirleri
KÖYLÜLER
ÇAMAŞIR MAKİNESİ
AYŞEGÜL BENİM
AYŞEGÜL - 8
UYU BEBEĞİM
RAUF DENKTAŞ
ALLAH BİZİ AYIRMASIN
SEVEN KISKANIR
KÖY ÇOCUKLARI
KÖYLÜ KIZLARI