GURBET DİKENİ

GURBET DÝKENÝ

Yüreðime acý acý,
Batma gurbetin dikeni!
Sýla oldu baþýn tacý,
Acý gurbetlik çekeni!

Sen hiç çiçek açmaz mýsýn?
Sýlan yok mu göçmez misin?
Nazlý yâre uçmaz mýsýn?
Söyle gurbetin dikeni!

Anan-baban yok mu senin?
Aþka gönlün tok mu senin?
Hiç insafýn yok mu senin?
Yapma gurbetin dikeni!

Nerde evin, kardeþlerin?
Garip m’öter hep kuþlarýn?
Neden çatýktýr kaþlarýn?
Gül be gurbetin dikeni!

Sesimizi duymaz mýsýn?
Sen bu kadar aymaz mýsýn?
Hiç günleri saymaz mýsýn?
Git be gurbetin dikeni!

Bilmez misin çabamýzý?
Özlüyoruz yuvamýzý,
Bari ana-babamýzý,
Acý gurbetin dikeni!

Gel seninle dost olalým,
Bizim sýlaya varalým,
Gayrý orada kalalým,
N’olur gurbetin dikeni!

Arif sana yalvarýyor,
Yine sýlasýn anýyor,
Ýþte hava kararýyor,
Uyu gurbetin dikeni!

Arif GÖLGE
(Ankara, 7 Ekim 1984)

(Not: Bu þiir, 26/06/2001 tarihinde, Mersin 2. Noterliðinin 13671 yevmiye no.su ile yazarý adýna tescil edilmiþtir.)

Sosyal Medyada Paylaşın: