gözlerinin rengini unuttum sanma
unuturum desem de buna inanma
özlemlerimde ol ama bensiz kalma
yüreðim çarpar senin için
sen buna inanmasan da
geçmek bilmez geceler
sabah olmaz sensiz
güneþ doðmaz dünyama
ne desem ne etsem kar etmez
senin bu yaptýklarýný insan
düþmanýna bile reva görmez
tükenir kelimeler bazen kal gelir
istemeden de olsa çýkar o acý sözler
aðlamak istersin kapanýr gözler
bir çeþme misali dökülür yaþlar
ve iþte o zaman
yerinden oynar taþlar
bitirmek istersin ama bitiremezsin
bir daha tekrar denemek istersin
açtýðýn yaralarý onarýp iyileþtiremezsin
bassan da tuz kabuk tutmaz
depreþir yaralarým kanar da kanar
olmayacak duaya amin demiþim seninle
bir türlü inandýramadým seviyorum yeminle
yanýmda olmasan da yaþarým hayalinle
yine de beklerim seni
ellerimde kuruyan çiçeklerle...
Refik
28.06.2013
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.