Parmak izlerin takýlý kaldý tenimde Bu son geceydi.. Kaçýþlarýmdan sonra geri dönüþ umutlarým olacakmý? Belkide hiç dönemeyeceðimi bile bile gidiyorum..
Umutlarýmý gömerken en derine boþlukta br hatýra defteri var.. Noktalayamadýðým cümleler ve yarým kalmýþ bu kelimeleri sen tamamla.
Aðlamayacaðým..
Mutlu olacaksýn uzaklarda baþka tenlerde bulacaksýn o sýcaklýðý.. Belki hatýrlayacaksýn son bi kez daha belkide silip atacaksýn anýlarý. Her gece anýlarýma sarýlýrým teninde gibi hissederek.. Hatalarým piþmanlýðý tetikliyor.. son kez.. Aðlýyorum Allah kahretsin hemde kýyameti koparýrcasýna..
O zaman gerçekten anlayacaksýn, ömrümü silik fotoðraflarda görür oldum Ellerin var aklýmda..mutluluðu sunarken etrafýmda yalan yüzler,maskeler.. Her aný özler oldu bu gözler..
Habersizken senden..
Trenler yorgun bu gece.. Geri dönmeyecekler onlar bile belkide.. Bu istasyonda arkama bakamadan gitmek acý versede.. Mutlu olacaksýn.. uzaklarda baþka tenlerde... Sosyal Medyada Paylaşın:
TeXeS Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.