Hala dumanlar var etrafýmda,düþlerim kýrýlýrken gözlerindeyim Derinler benimle son gecende hayal kýrýklýklarým peþimde, Son duraklarm..çocukluðuma bakarken pencerem puslu, Arka bahçemde kaldý oyunlarým... Kaybolup giderken umutlarým, yokluðumdayým.. Ýlk günkü gibi olmadý hiç bi zaman sayfam... Yada dolmadý gözlerim ardýndan.. Kelimelerle anlatamadým ifadelerim boþluðumdan
Soðuk terler akarken bu son senemde Son gecemdi bu yazarken saatler geçse Bu eller kirleriyle savaþýr oldu bedenle Sana yazýlan her cümlede, Ýki kelime takýlý kaldý boðazýmda... Belki bi özürdü duraklarýn da ve kaçýrdýklarým senden ibaret... Ben aynanýn karþýsýnda mahkememde kalemimi kýrdým..
Aslýnda düþlerdim.. düþlerim... düþüþlerim..anlatýr gözlerim.. 15 yaþýmda savaþlarým kendimeydi bildiklerim, 16 yaþýmda kayboldu bir sabah deðer verdiðim, 17 yaþýnda geleceðim.. hayalmiþ gördüklerim... 4 yýlýmý hatýrlamaz oldu bu gözler.. Þimdiyse arbedemleyim...
Gidiyorsun...
Sosyal Medyada Paylaşın:
TeXeS Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.