Gökyüzündeki, Yýldýzýn birinde asýlý kaldým. Yýldýz önce elimden tuttu sonra Dünyaya açýlan Pencerenin anahtarýný verdi. Ama ben onu öylesine sevdim ki, Ellerim nasýr tutsa bile, Asýlý kalmayý istiyorum. Haykýrmaktý belki seni sevmek, Zorluklarýn karþýsýnda durabilmekti...
Sosyal Medyada Paylaşın:
maviş güzelgöz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.