Bir Avuç Mutluluk

Daðýlan beyaz bulutlarda toplanmýþ mavi düþler
Haydi, umuda yolculuk baþlýyor
Hareket etmek üzere kara tren!
Mavi giysiler içinde sandýk aralarýna gizlenmiþ,
Son vagondaki yolcular sessiz.
Ve baðýrýyor makinist,
Kalkýþ saati yolcu kalmasýn!

Heyecan zirveye týrmanýyor, kalp ha durdu ha duracak
Bakýþlar hazýrlanýyor, ufuklarý kucaklamaya.
Etrafta þaþkýn þaþkýn dolaþýyorlar
Mutluluk henüz gelmemiþ, yeri boþ.
‘’Mutluluk’’
Tacirlerin ellerinde sýkýþmýþ,
Çekip almak bir hayli güç!
Yarýna gülen yüzle bakma endiþesi taþýyor yürekler,
Ýnsanlar da dil suskun.

Ýlk yalnýzlýk istasyonunda mola veriyor
Sevgiden ümidini kesmiþ garip bir kul
Karþýlamaya gelmemiþ mutluluk,
Bavullar üst üste içleri boþ.
Sevgiye aç yürekler bir lokma saadet peþinde
Ýsimsiz virajlar dönülüyor bir bir
Sis çökmüþ daðlarýn eteklerine.
Sarp geçitlerde göz gözü görmüyor
Panikliyor hey hat!

Mahþeri yaþýyor yolcular telaþ içinde
Zamanla yarýþ var…
Çýkýþ arýyor gözler korku tünelinden
Bir ýþýk var mý umuda dair?
Ne zaman biter u/mutsuzluk?
Karanlýkta kalan Ay’a sýrt mý dönmüþ Güneþ?
Mavi düþlerin rengi soluk…
Kayýplar içinde kaybolmuþ bir avuç mutluluk

Gamze YAÐMUR
20.06.2013
Sosyal Medyada Paylaşın: