Ey Oğul!
Ey Oðul!
Hiç kimseyi kýrma, sen kýrýlýrsýn
Ýncitme ananý, sen incinirsin
Sen ne olursan ol, minneti çekme
Nefret tohumunu sakýn ha ekme
O zalime karþý boynunu bükme
Öyle seni bekler ki uzun bir yol
Kapýsý açýldý o saadetin
Ardýna bakmadan dosdoðru yürü
Cennetin yoluna yürü ey oðul
Unutma hâtýrýný iyi insanýn
Hey sakýn tutmasýn seni nisyanýn
Dünya ne hoþ giymiþ beyaz libasýný
Bâki deyip alma kül elmasýný
Dehþetle kýyamet kopsa baþýna
Gaflete dalýp vurma baþýna
Her dem Habil’den yana ol
Kabil’i seçip gitme taþýna
Ýnsanlýðý asla elden býrakma
Fanidir bu dünya uyan ey oðul
Kibrin kemerini beline takma
Ýlâhi! Mazlumun ruhunu yakma
Ey oðul düstur et bunu kendine
Al hayata geçir, alýþ derdine
Kim ederse zulüm, eder kendine
Ak libasýný giy, giy bedenine
Ýlyas Ekin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.