hýzlanýr mý ölüm gölgeler koþar mý gene peþinden korkularýmýn deniz kýyýsýna dalar da geçmiþi özlemek unutur mu geleceðini tamam yokluðun...
bulutlarýn arasýndan sýyrýlýr gibisin bazen sorularla iþte bütün kentleri aylakça dolaþmanýn teridir seni anmanýn acýmsý tadý karga tulumba götürülmektir saygýsýz bir yaðmurda kendine mahkumluða...
ve üzülüyorum bütün unutulmuþ bakýþlar adýna çocukluk arabalarýnda kalan meraklý aldanýþlara...
uzaðý yakýna döndürmektir bir þiiri boþluða býrakmak kesik kesik zamanlarla bütünlenir dram kuþlarla gömülür düþler siyaha ufuk çizgisi ayklar altýnda kalýr o körlükte keþ bir özgürlükte ölüme tutsak kalýr zaman anlarsýn o zaman zamaný belki...
çöl çýðlýðým en yalýn yýldýz sayýþým yalnýzlýk alýþkanlýðým ve alýþkanlýðýmýn tek yalnýzlýðý...
kaðan iþçen...
Sosyal Medyada Paylaşın:
kagan_iscen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.