ey sevgili
çok uzun zamandan sonra yazýyorum sana
üstelik hiç gereði olmayan bir zamanda
odamýn kuytu köþesinde sakladýðým anýlarým
ve sen
þimdi karsýmda o muzur bakýþlarýn
bir yanýn gülümsüyor inceden
diðer yanýn ben yinede varým diyor sen yokken
ve yine yüreðimden çýkarýp koydum önüme acýlarýmý
ince sýzým diyor þarkýda
nasýl olsa ben hep haksýzým diyor
kimbilir belki o günden sonramý çoþtu dersin gönül
seni hayalimde yaþattýðým
en azýndan fotoðraflarda yalnýz deyip teselli bulduðum
yanýnda gördüðüm, siyah beyaz gölgeden sonra mý yýkýldý tesellilerim
bakýþýndan anladým sevgili
ne dünden haberdarsýn, ne bugünden ne de varlýðýmdan
hasret mi koydun artýk o büyük aþkýn adýný
dayanmasý zor dönmek imkansýz
ve hatta geceler dinsiz imansýz
bir sevdaydý beni benden alan
ve þimdi yine o sevda bana benden kalan
uyuyorum geceleri kimsesizce soguk ve densiz
gittin gideli ben sanki ruhsuz bedensiz
dinsin artýk bu iþkence, hezimetim
rahat uyu yar sana hakkýmý helal ettim
hande keskin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.