Nedense sokaða her çýkýþýmda tanýdýk geliyor her yüz çok uzaklardan bir ses çaðýrýyor beni ne olduðunu sezemiyorum Ýþte orasý oraya gitmeliyim diyorum.
Sokaða çýkýyorum insanlar gülümseyerek merhaba diyor ayný þeyi ben baþkasýna yapýyorum o diðerine umut tomurcuklarý sarmýþ her yanýmýzý gün güzelliklerle dolu hissediyorum.
Karþýma çýkan ilk kadýna çay içme teklifinde bulundum verdiði cevap elimdeki çiçeði kendisine vermeme sebep oldu göðe baktým gökyüzü ilk defa bu kadar mavi göründü bana insanlar ilk defa bu kadar güzeldi.
Gördüðüm ilk bahçeye giriyorum tüm hüzünlerimi, karamsarlýðýmý gömüyorum birazdan yaðmur yaðacak yeþerecek akabinde yeþerecek umut en son umut ölür bu hayatta.
Sercan Ateþ 26.06.2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
serco Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.