Yüzün Kavgadan Kalma Akşam
güneþin çubuklarýný çalan adam kaçýyor
kapý aralýðýndan bir apartmana
koþarak merdivenlerin serin basamaklarýna
rüyaya dalan serseri bir çocuðun hýrsýzlýk anýlarýný yazýyor
uyanýyor kelebek
sendeleyerek
çatýya ulaþmasý için arkadaþýna söz verdiði eðime zýplayacak
karýncalarýn koþuþturmalarýný pek cesaretli buldu
görülmüyor ve aldýrýþ edilmiyorlar
ne oldu ise o kayýtsýzlýk yüzünden oldu
göz yaþlarýmý sildikten sonra
tabanlarýmýn hýzýný bilene beþ papel vereceklermiþ
oda dolusu insan kokusu damlýyor kapýlarýn altýndan
temizlikçi kadýnýn kýrmýzý kovasýnýn yuvarlak izleri kalmýþ düzlemim de
kulak verip dinlesek mi yoksa
hayýr hayýr
hep ayný terane
sen beni anlamýyorsun
yok kaçmalý buralardan çatýya daha var
tanrý baþlý tahtalar oymak için yukarýya
daha da yukarýya
yüzlerce basamak daha var
anne çok üzülüyorum her sabah
yüzün kavgadan kalma akþam gülünce
tanrý biliyor on kamyon hafriyat dökseler üzerime
aðlamayacaðýma söz veriyorum
sýkýþtýrdýkça kalbimi harfler
kendimi tutamýyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.