YOLUN SONU GELMEDEN
Dünya iki kapýlý han, giriþ ve çýkýþý var.
Cismin küçük olsada, âlem sana gelir dar.
Nefse kul olanlarýn, dünü, günü ah-u zar.
Yýrt gaflet gömleðini, yolun sonu gelmeden.
Gelenler kalmaz gider, kanma yalan dünyaya,
Cazibesine dalýp, düþme kara sevdaya,
Her gün yeni bir düþle, dalma sakýn hülyaya.
Aç gözünü iyi bak, yolun sonu gelmeden.
Kaçan kurnaz bir tilki, hilesi türlü türlü,
Dilber saçý zan etme, bir tuzaktýr örülü,
Gonca bir güle benzer yaprak yaprak dürülü,
Sýrlarýný çöze dur, yolun sonu gelmeden.
Bak her yanda deliller, çaðýrýr hakka seni,
Hayat bir pazar yeri, durma doldur fileni.
Görmezmisin dünyayý, býrakýp ta gideni,
Emanete sahip çýk, yolun sonu gelmeden.
Deðiþmez bir kuraldýr, evine döner herkes,
Hayat tek perde oyun, oyuncular eder pes,
Beðenip baðlandýðýn, her þey basit bir heves.
Uyanda kendine gel, yolun sonu gelmeden.
Necdet EREM
26/06/2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.