GİTMESE DE HOŞUNA
Hayatýma anlam kazandýran birinci dereceli derdim,
göçüp gideceðim ebedi ahiret hayatýmý düþünmektir.
ÝKÝNCÝ dereceli ilgi alaným,
yaþamak zorunda olduðum dünyada
muhtaç, mahcup, mahrum, mahkum olmamaya gayret etmektir.
Yaþam ihtiyaçlarýmýn temininde
meþru ve makul sýnýrlar içinde yaþayýp,
dünyalýk iþlerimi de ibadete dönüþtürmenin yolunu araþtýrmaktýr.
YOLCUNUN KALICI,
ÖLÜMLÜNÜN ölümsüz gibi davranmasýný anlamak mümkün deðildir.
ÖLÜM HERKESE BÝR NEFES KADAR YAKIN.
BÝR DE ÞU BEÞERÝN GURUR VE KÝBÝR ÝÇÝNDEKÝ DAVRANIÞINA BAKIN.
Sanki eli ayaðý, gözü kulaðý, çarþýdan satýn almýþ.
Geldiði yere döneceðini unutup nasýlda aldanmýþ.
Göz bebekleri yýlanlara yem, kafatasý karýnca sarayý,
Haberi yok gelecekten, gaflet içinde hala içiyor birayý.
Hayattan beklediðini sorsan, inanýlmaz nede çok.
HAYATTA ONU NELERÝN beklediðinden haberi yok.
Yaþarsa yaþlanacak, buruþuk ten, bükük bir bel,
Yoluna ömür tükettiði canlarý olmuþlar sanki EL.
Ömür nasýl baþladý, nasýl geldi bu oyunun sonu?
Yaþarken düþünmeye deðer bulmazdýn ya bunu.
Ýþte sende herkes gibi geldin, mukadder yolun sonuna,
Topu taca atma, sende kabre gireceksin gitmese hoþuna.
Necdet EREM
22.06.2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.