Kırık Kanat

Hýrçýn rüzgara seslendim kendimce,
Islýk misali savurdu beni kýyýlara.
Kanatlarýmý aldý derinden göðe doðru.
Serpti beni kayýp kentin kayýp kýzýna...
Fýrtýna misali dön derdi beni etrafýnda,
Ahenkler kurdu sevgisiz kalan kentin tam ortasýnda...
Ýþte o zaman anladým ki,
Sevgiden uzak yalnýz kaldýðýmý...
Aslýnda,kendimden baþkasýnýn sevgisine muhtaç býraktý gözleri...


Hikmetullah Yetkin

Sosyal Medyada Paylaşın: