bir merhaba’n..

tenime gel/
kar
ve çarp daðýl…

kent yaþýyorsa hala gecelerin beyazýnda
yazýlmamýþ bir þiirin son mýsrasý ellerin

pembemsi,
kýrmýzý ve mavi…

izlerken seni odalarýnýn karanlýðýnda,
parmak uçlarýmda taþýya biliyorum
ateþ/böceklerini
ve yasýný tutuyorum güvercinlerin…

bilmeden daha ne kadar
ne zaman geçmesi gerektiðini
unutamýyorum.
seni
ne de hiçbir þeyi
hiç…….

trafik lambalarý/kent ýþýklarý
yaþama telaþý kalabalýklarýn ki
sularda akmaya bilir
yollar kapanabilir
ve çekip gidebilir zaten
hiç……

ama hiçbir zaman olmayan…..

ve ben ki
sevgilim olmayan sevgili;
böyle geceleri üzerime çekip
tenindeki tüm renklerinin
yasýný tutabilirim
yapabilirim bunu sana
sadece sana

gök/
-yüzünün derinliklerinden indirdiðim
bütün buz parçalarý ile dokunup

çünkü/yar-a…..
çünkü
ve aslýnda kabuk
sureti yüzünün
su
cemalinde
damla
gel üzerime
dayan tenime
rüzgar
kar ve soðuk
çarp ve savrul
parçalan ve daðýl
çünkü kor
har ve yangýn
çünkü köz
ve teninde külleri….

yanmýþ kanatlarým
uçamýyorum/aþk’a…

durgun/sessiz ve hazýr her þeye
bir beden dili yine
ve kar altýnda kalmýþ bütün hisler
don/muþ.
devam etmemeliyim/kendime
kim bilir
belkide haritasý yok avuç içlerinin
olmasýna da inanmýyorum.
Ýnanamýyorum
ve biliyorum unuttuðunu
tutkularý ve ihtiraslarý
nereye sakladýðýný ki
sararken ölü düþlerini yosunlara
omuzlarýnda bir yük aðrýsý su/tuzlu…


ve buz tutmuþ
yüzün
buðulu nefesimle siliyorum…

bil ki sevgilim olmayan sevgili;
s/özler biterse
aramýzdaki sözler biterse
savaþ mý bu
ve barýþ hep mi imkansýz

bir merhaba’n deðiþtirir dünyayý
bir merhaba’n…




(...)





Sosyal Medyada Paylaşın: