üzgünüm Meyyâse
ama
kendim için mi ?
yoksa senin için mi
kimin için
iþte
iþin orasýný bilmem
þimdi sana desem ki
bizim buralarda matematikler bile hep ayný
týpký dört bölü bir, ya da bir çarpý dört gibi
bana ne be Meyyâse
ikisi de matematik deðil mi
yenir mi
içilir mi ?
desem ki çevir yoldan geçen sýrtý küfeli köylü birini
sor bakalým kaçýn kaç ettiðini
vallahi de billahi de çoðunu bilmez be Meyyâse
e e der gibi
bi de senin suratýna tuhaf tuhaf bakar
gölgesinin ucuna etekliðine toplar
sýký sýkýya da bi düðüm atar
baþka matematik sorma diye senden bi kaçar bi kaçar
kaçar gider be Meyyâse
aslýnda benim üzgünlüðüm onun senden kaçtýðýndan deðildir
ben ne zaman sana ülkemdeki baharý anlatmak istesem
olmaz Meyyâse
birden hava kararýr, yazamam
hem yazamam, hem de karanlýðýn periþanlýðýna üzülürüm
kara kuþlar çýka gelir yuva deliklerinden
uçuþur bilmezsin be Meyyâse
dün, düz duran tüylerimin kan delikleri bir gün de tek tek dikilir
ürperirim Meyyâse
onlar uçuþunca elimden yazasým da gelmez
...sende sanacaksýn ki bizim buralar hep karanlýk olur...
...yok be Meyyâse...
...yalandan da yazmak olmaz ki...
...hani var ya...
...benim ufuklarýmda nasýl renk renk kuþlar uçar bir görsen ama sadece kaleme alamam...
"aslýnda Meyyâse;
bilirsin ya ben ne çok kuþ resmi yapardým, nasýlda uçarlardý
üstelik çoðu da güneþ batarken uçan kýrlangýç sürüsü olurdu"
gece ne çabuk oldu deðil mi Meyyâse ?
o kara kuþlar yok mu, kara kuþlar
hem baharý öldürüyorlar, hem de kýrlangýçlarý
bir de bakýyorum tualin içinden çýkýp, yüzüme yapýþýyorlar
ne bahar kalýyor, ne de küçük kýrlangýçlar
olmuyor
Dünya dediðin ne ki...
bir ucu kara, bir ucu yara
zeytin kadar diyesim var da
her yer saðýr kuklalarla dolu ya
inan bana
çok uðraþtým ama çýðlýklarýma bakan olmadý Meyyâse
aslýnda Meyyâse; sen en iyisi bu seferlik affet beni
inan bana bugün hiç yazasým yok
olmadý mý olmuyormuþ demek
ne dersin
öyküsatýcýsý/Davidoff/24 Haziran2013