Fahişe

Fahiþe

Ýbret ile bak Alem’e!

Bir gün fevkalade bir olay oldu!
Adam, öylesine dolaþýrken;
Bir kadýn iþaret edip, çaðýrdý yanýna!
Gayri ihtiyari, yöneldi!
“Fahiþeyim” dedi kadýn!
Adam; acýmaklý…
“Bana baþka gözle bak!” dedi kadýn!
Baþka bir hal, an açýldý!
Kadýn kocaman, yüce bir þahsiyet olarak göründü!
Adam þaþkýn, sordu!
Bu hal nedir?
Kadýn;
“Ben ilk tercihimi yaþýyorum!
Tercihim deðiþmez, rýzayý seçtim!”
“Memnun musun?” dedi adam!
Kadýn; “Rýza halinde memnuniyet var!”
“Deðiþir!” dedi adam!
“Deðiþir, evet ama deðiþene kadar sürer!” dedi kadýn!
Kadýný bir daha görmedi o adam!
Belki deðiþmemiþtir!
Ne fark eder!
Hepsi göreceli!
Gördüðü “Ýnsan” gerçekten yüce bir insandý!
Çok garip deðil mi?
Tüm ezberleri alt üst oldu adamýn!
Diðer insanlara da ibretle baktý!
Þaþkýndý!
Çoðu “Ýnsan” görünümlüler, “Ýnsan” deðildi!
Peki o kadýn kimdi?
Gerçekten fahiþe miydi?
Ne olduðu ya da nasýl göründüðü önemli miydi?
Bakýþ!
Bir bakýþ yeter, her þeyi anlamaya; anlatmaya…

Ahmet Bektaþ

Sosyal Medyada Paylaşın: