Ay Düşünce Ağlayan Yaralarına Aşkın

Karanlýk
Sýcaktan titreyen kaldýrýmý öpüyordu
Ve býrakýyordu gözlerinden
Yaþlarý
Ay düþünce
Avucuna
Kaldýrýmlarýn

Karanlýk
Sokak köþesindeki
Lambayý selamlýyordu
Adýmlarý izliyordu
Çýkmaz sokaða çýkan

Bir kadýn
Aðlýyordu
Dizlerini karnýna çekmiþ
Acýyý içiyordu
Susuzluktan


Ay düþünce
Yalnýzlýðý düþlüyordu kadýn
Bu sokak kadar
...
Kaldýrýmlar baþýný kadýnýn
omzuna yaslamýþ
Aðlýyordu içini çeke çeke
Karanlýk
Örtüyordu yalnýzlýk denen
Yorganý üzerlerine
Ay düþünce


’öptüm kanayan yanýmla aþký" dedi kadýn
Aþk da kanadý
...
Zindanlarý kapalýydý o gece
Yýldýzlarýn
Sokak lambasý birden kapandý


Karanlýk
Kaldýrýmlarý dost sanmýþtý kadýna
Rüzgar esti eteklerini
Savura savura yalnýzlýða

Ay düþünce
Sýcaktan üþüdü
Kaldýrýmlar
Anlat dedi kadýna
Yüreðini aç bu gece


Karanlýk
Sýcaktan titreyen kaldýrýmý öpüyordu
Ve býrakýyordu gözlerinden
Yaþlarý
Ay düþünce
Avucuna
Kaldýrýmlarýn

Kadýn dedim
" Eðer aðlayacaksan hiç baþlamayayým

’Ay Düþünce Aðlayan Yaralarýna Aþkýn’

Görkem Þen
Sosyal Medyada Paylaşın: