Mührün Ateş'ten Basılmıştı Sine'ye

Önce
Düþlerimin düþeceði yerde
Elini uzattýn...
Tanýþtýk...

Mor sularýnda yer yüzünün
boðazýna kadar mutluluða boðulmak gibiydi..

Ben
Sana baktým
sen bana
hiç bu kadar çarpmamýþtý kalbim
hayata ...hangi duvara vuruyordu
gözlerim gözlerini
ya da hangi sokaða sürüyordu
ellerim ellerini
bilemiyordum

kaybolmak gibiydi tek odalý bir yuvada

öyle sürmüþtün ki
düþlerime
yýldýzlarý
gözlerimi açtýðýmda
sadece sen vardýn gördüðüm...
senin dýþýnda her yer
yerle bir olmuþtu sanki

Acýtýr dedin
Þaþkýnlýk ince bir hüzün
gibi inmiþti yüzüme,
anlamadým demeye kalmadý
sol yanýma uzattýn elini
acýtýr dedin
acýtýrým...

ölmekten korkar mýydý insan?
Kendini metrelerce yüksekliktenderin bir boþluða býrakmak gibiydi bu


Gözlerim yere düþtü
leyla yanmadý mý
yada þirin acýmadý mý
hiç...

Bende acýrým dedim..

sanki gökyüzü baþýma deðecekti
sanki delecekti arzularým yüreðim
ellerime dökülecekti yýldýzlar
kalbim bedenimi yýrtýp
denize atacaktý kendini
yakmayacak sanmýþtý
çünkü orda sevda ateþi

Koþmaktan nefes nefese kalýp
Susamak gibiydi yanacaðýný bilmek bile bile..


emin misin dedin
hayatýmý sana çevirdim o an
tüm hücrelerim acýya aðýr basýyordu bir anlýk mutluluðu
ellerim sana titriyordu
gözlerimde ellerime döktüðün
yýldýzlar parlýyordu
bir ömür karanlýðý sabah etmeye hazýr

"eminim " dedim

hadi atabilirsin adýnla baþlayan ateþe beni

sanki
saç tellerimin kokusu
avuçlarýma yapýþýyordu
sanki yalvarýyordu ayak uçlarým
Atma bir adým daha diye yangýna
alevse beni sana çaðýrýyordu
adýnýn dudaklarýma indiði her an
bana Kaf daðýnda bulunan
bir zümrüt parlaklýðýnda
bir yarýný sunmak gibi
Bir düþü çaðýrmak gibi
Masala...

Dalarken beni býraktýðýn sularda hülyaya
Seni aradý gözlerim
bulamadý...Var olduðun gibi yok olmuþtun sanki...
kulaðýma sesin düþtü geceden
Beni bir tek ateþte bulursun dedin
Beni bir tek yanarken görürsün

Annesi ve hayatýyla tanýþtýðý an gibi bir bebeðin
Ýlk aðlamasý gibi
Bir þaþkýnlýktý seni gördüðüm an

adýný sormayý unutmuþtum iþte

Ateþe koþtum
önce sana bakan gözlerimi attým
damla damla eriyordu
yýllarca hayata baktýðým ayna..
ellerimi býraktým ellerini tuttuðum
Hala yoktun
Daha ne kadar yanacaðým diye baðýrýrken
Sesimi attým ateþe kalbim
göz göz olmuþ
akýtýyordu o ateþten nehire kendini...

Baþýmý kaldýrdýðýmda karþýmdaydýn
kalbin acýmadan
kalbini yakmadan beni göremez
her þeyi gören gözlerin dedin
Sor dedin ne soracaksan

*Sahi adýn neydi senin ? dedim
Sesimi bir kez daha yitirmeye korkar bir edayla Ses/siz

"Benim adým aþk " dedi

Hani yýllardýr herkesi yakan ...Mecnuna deli dedirten
Ferhat’a daðlarý deldiren
Aslý’yý küle çeviren
Bildin mi beni ?dedi


Nasýl ki,azaptýr aþýkýn maþukuna Sunduðu O Katre
Vazgeçmemiþ ki
Mum etrafýnda kanadý yanarken
Azap çekmekten pervane..

Adýný sürdüm dudaklarýma aþkýn
Yüreðimin hüzün düþen
odalarýna
Yamadým
gözlerini

Bir daha yandým...
Ve her reddediþinde bir daha yanýyorum
Sevgilim olmayan sevgili...

Görkem Þen
Sosyal Medyada Paylaşın: