gözlerinden dökülen her damlayý
gökte kayan yýldýz gibi toplardým
senden bana bir hatýradýr diye
bir ömür boyu saklardým
çaðýrdým gelmedi geçmek bilmiyor geceler
örtün üstümü karanlýklar
olmasýn kimse artýk perde
seninle el ele yürürdük seherde
bir nefes alýrdýk sanki öpüþtüðümüz yerde
yoksun þimdi söyle nerdesin nerde
imkansýzlýklarla yokluklarla bir bütün oldum
tükendim artýk ben de yoruldum
hýçkýrýklarýmda boðulur týk nefes olurdum
iþte o an seni arar
belki yanýmda bulurdum
barýþmýyor gözlerim uykuyla
uçurumlar neden açýldý aramýzda
bir bak aynaya
gör kendini
ve yok ettiðin sevgini
bir sor kendine sorgula kendini
rahat ol artýk
gidiyorum gecelerinden...
Refik
22.06.2013
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.