ELBET ELİME DÜŞERSİN

Seher vakti dost olur gelirim ansýzýn kapýna
Bir tebessüm ile yanarým kül misali narýna

Ey bizar olsam da beni naçar gezdiren dilber
Bir içten bakýþýn gönlümü Leyla’ya Kays eyler

Hicranýn ile kavrulana olur mu söyle zeval
Bin beter olmuþtur kalb-i devranda ahval

Vedasýz gidiþin ile cehennem oldu cennetim
Aliyül ala iken zehire döndü her nimetim

Bir lahza müsait olsan soðuturdun gülüþünden
Devri-alem’e çýkardým bir busecik öpüþünden

Sen ki zerre þüphem yok ar duygunu yitirdin
Oysa bahtýmý süslerken bir baþka güzeldin

Bir acý tat idin yosun oldun sarýldýn ya taþlara
Aldandýn sevgi sanýp nankörce bakýþlara

Bilsen bir damla yaþýna bu kalp nasýl kahrolurdu
Buzullar bile bedenime bir yanardað olurdu

Coþkun seller gibi aþarak geçerdim bendimi
Ellerimi tuttuðunda bulurdum tekrar kendimi

Hem kýzgýným hem sevdalý kopsun en ince yerinden
Ne çektiyse çekti Kemal kuruyup gidesi þu dilinden

Sanma ki ey felek gayrý sende sevilir seversin
Gün ola hayrola elbet bir gün elime düþersin.

KEMAL ATEÞ
Sosyal Medyada Paylaşın: