Bir yiðit gelmiþ dünyaya Uzak anadolu’da Tertemiz yüreðiyle Kötülük yok aklýnda Ne yaþanacak bilmez Gelecekte bahtýnda Birkaç sene oturacak Saltanatlýk tahtýnda
Ya sonra ne olacak Ne görecek yaþamda Ýtilip, kakýlacak Irgat olacak tarlada Bulacakmý kendini Sevgide ve saygýda Yoksa o’da bozulacakmý Bu kirlenmiþ Dünya’da
Sevgiyi saygýyý görmüþ Hep hayvanlardan Onlarla dost olmuþ Hiç býkýp usanmadan Tanýmamýþ uzak kalmýþ Þehirli insanlardan Küçük bir dünya kurmuþ Tezekli duvarlardan
Hiç zarar getirmemiþ Ýnsana, insanlýða Öðrenmemiþ kalleþliði Ýnanmýþ hep dostluða Herkesi davet etmiþ Kardeþce yaþamaya Ancak böyle gidilir Sürekli mutluluða
Ellerinin nasýrý Yüreðine yansýmýþ Sevdiðinin adýný Karasabana kazýmýþ Almýþ sazý eline Hem söylemiþ hem çalmýþ Yakýnmýþ dertli dertli Türkülerle çaðýrmýþ
Sonunda ermiþ Ýsteðine, muradýna Kaybetmemiþ benliðinden, Sarýlmýþ topraðýna Mangal gibi yüreðiyle Haykýrmýþ insanlýða Dürüst olun kandýrmayýn, Sahip çýkýn insanlýða
Þafak Özýþýl (1999)
Sosyal Medyada Paylaşın:
niyake Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.