son...

son bu,
acýlý bir sarmaþýk dolanýr balkondan yüreðime,
hava rutubetten sýcak bir kayýp,
gitmeli derken uzun bir yolculukta,
asfalta döke saça umutlarýný,
ve bakmýþsýnki,
yol üstü otelinde,kir pas içinde uyku..

son bu,
patikadayým sanýrým,
rüzgar saçlarýmýn okþamasý,
sýrtýmda çuval içi mevsimler,
ve bakmýþsýnki,
her attýðýn adým,geriye dönmeli bir çýðlýktýr...

son bu,
ertesi buðulu cam portresinde sen,
hayaller kýrýk vazoda bir toz parçasý,
kirpiklerinin ucuna dokunuyorum ya,
ve bakmýþsýnki,
gözlerinde yaðmurlu bir gece...

yolculuðumun yan koltuðunda olacakken,
ters istikamete giden otobüsün,
bilmem kaçýncý gidiþinde ruhun,
demekki son bu,
ben yolumun yolcusu,
sen katlime acý ayaz soðuðu....
Sosyal Medyada Paylaşın: