Titanlar Ormanı
Mabedimin göðsünde çarparken yürekler,
Birkaç ufak çýrpýnýþta kayboldum…
Ve ararken benliðimi, Titanlar ormanýna geldim.
Topraðýn kokusuyla yoldaþ,
Kan tadý aldýðým sularla arkadaþ oldum da geldim.
Iþýklara köle olan gölgelerden uzak,
Karanlýklarla dost oldum da geldim.
Tek gözü açýk uyuyan daðlardan,
Arsýz rüzgârlarla, ittifak kurdum da geçtim.
Geçtim kan kokan, Titanlar ormanýndan.
Bahane edilmiþ sessiz dileklerimle,
Tanrýlarla yoldaþ olup da geçtim bu ormandan.
Bende gördüm onlarýn ihtiþamýný,
Bende geçtim o Ormandan,
Bende selamladým bu ormanda yatan þehitleri,
Ve þehit edilmiþ binlerce Titaný.
Çekip alýrken karþýma gökyüzü tuvalini,
Kýrmýzýnýn olmadýðý onca renge boyadým.
Kaybedilmiþ sayýsýz dünyalardan,
Arkalarýnda býraktýklarý rüyalardan geçtim.
Varýrken Titanlar diyarýna, gördüm ki:
Toprak kýrmýzý, gök kýrmýzý, su kýrmýzý,
Ateþ kýrmýzý, sancaklarda dökülen kanlar kýrmýzý,
Sonu olmayan sonsuzluk ise kýpkýrmýzý…
BoTaN oMeRi
ÝZMÝR/BUCA 20.06.2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.