HOŞ ÇAKAL SEVDAM...

Gönlü çýlgýn sevdiðim yine sustun,
Uzak diyarlardan ses vermez oldun beni unuttun,
Suçum neydi ?
Seni sevmek miydi ?
Her gece sana uyumak...
Her günün sabahý seninle uyanmak mýydý ?

Bir acý kapladý içimi anlatýlmaz,
Nasýl duruyorsun hiç umursamadan,
Beni görmeden,sesimi duymadan,
Bumu isteðin yýllara döktüðün sevdana bakmak,
Soðuk ve sert duvarlarla beni paylaþmak,
Zifiri karanlýklara uyanmak...

Bilirmisin ben çok badireler atlattým,
Þafak vaktinde seni anarak uyandým,
El, ele tutuþmuþ gördüðüm her aþýðý,
Biz zannederek hayranlýkla arkalarýndan baktým,
Meðerse hepsi tatlý bir rüya imiþ,
Bunu biraz geçte olsa ne yazýk ki anladým.

Senin için Ferhat gibi daðlarý delemem,
Kerem gibi sana küllerimle kavuþmayý bekleyemem,
Mecnun olup çöllerde yana,yakýla dolaþamam,
Bana yapýlan her þeyi sineye çekemem,
Ben sadece yüreðimin ekmeðini yer,
Yüreðimin götürdüðü yere çeker giderim....


Zafer Özcan-(15.05.2013)
Sosyal Medyada Paylaşın: