Berlin duvarý gibi, Herkes bir parça alýp götürmüþ senden. Þimdi ne duvarsýn, Ne de Berlin’desin. Vitrinin birinde bir yarýn, Bir parça da kalbimdesin. Nerede kaldý duvarlýðýn þimdi? Savrulmuþ dört bir yana, Bir süs yapýlmýþ parçalarýn, Sadece göze hitap ederken, Ne kadar yýkýlmaz olabilirsin ki? Ey sevgili! Deðersiz bir taþtan ibaretiz þimdi; Karadeniz sularýnda sektirilen.
Sosyal Medyada Paylaşın:
melhmirl Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.