git caným, bekleme … git yar yüreðim aðlýyor, çok aðlýyor bilme ama sen git … çünkü zaman, bir sonsuz boþluk ve ben seni arýyorum dipsiz kuyularda... ucu yok bir iplik elimde... iniyorum, iniyorum, yoksun ve derinlerde bir yerlerde akan bir suda suretinin gölgesini gördüm, düþtüm o gölgenin ardýna... o gider, ben giderim... nerdesin ey yar, nerdesin bak, yapayalnýzým... gözlerim seni yýkar... gel artýk, gel... her nerdeysen gel. yalnýzlýðým aðýt, yalnýzlýðým okyanus... ezildim, horlandým, hýrpalandým da yar vazgeçmedim seni sevmekten... duyar mýsýn ki sesimi inler yer- gök inler yar, gel gayri demekten inan, inan yar artýk ar ediyorum sana haykýrmaktan. gelmeyeceksin bunu öðrenmek çok zor oldu... artýk dipsiz kuyularda seni aramayacaðým... artýk seni türkü diye çaðýrmayacaðým, artýk daðlara umut ekmeyeceðim… saçlarýmý savurup rüzgara vurup okyanusa ayaklarýmý balýk olacaðým. dalacaðým diplere -suretin vardý ya hani- belki ordasýndýr batýk bir gemide beklersin beni belki... ah yar... bildim ve anladým ki sevda gemisi batmadý ordasýn iþte... ah yar… ordasýn! gel caným, gel.. tut ellerimi ve gel çýkalým bu gözyaþý denizinden, çýkalým daðlara daðlara... sen saz çal bana, ben türkü yakayým gözlerine ve çakýrým, gök gözlüm haykýralým dünyaya sevdamýzý.
16.12.2007 Serap Hoca Sosyal Medyada Paylaşın:
serap hoca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.