Unutma Leyla

Herþey yanlýþdý da,bir biz mi doðruyduk ?
Ufacýk sebebten dolayý,sevdaya nokta koyduk.
Söyle,sanki þimdi huzur mu bulduk?
Sahte tebessüm ederek,mutlu mu olduk ?
Ah karanlýk,üstüme çöküyorsun ya her gece,
Ay bile tesir etmiyor artýk,ýþýktan uzak gözlerime.
Hani adýný kazýmýþtým ya ellerime ?
Titriyor bedenim,elimi her kalbime götürdüðümde.
Sorarlar þimdi,neden ? þiirlerin hep hüzünlü diye,
Herkese ayný cevabý veriyorum Leyla.
Deli oluyor insan,mecnun gibi aþk þarabýný içince.
Keþke mesafeler çok fazla uzak olmasa,
Ýki adýmlýk yollarýn hepsi,hemen sana varsa.
Hergün uzaktanda olsa,bir kerecik görsem seni,
Gözden geçirsem,ruhunda var olan asaletini.
Yaþamak nefes almak deðilmiþ sadece,
Nefes almýþým neye yarar,sen bana gelmedikçe.
Unutma Leyla,sevdalar bitmeyecek,
Mecnunlar var oldukça.
Allahtan olan bu can,bedenden çýkmadýkça.
Bu seferde derdimi bastým beyaz kaðýtlara,
Benimlesin hep,mürekkebim kalemimden damladýkça.


Sosyal Medyada Paylaşın: