Ağlamış

Parkýn oturaklarýna oturmuþ,
Geçen günlerine kafayý yormuþ,
Yanýnda oturan amcaya sormuþ,
Gördükleri güzel güne aðlamýþ

Çocuklara bakýp içi daðlanmýþ,
Kuru dalda sallandýðý yalanmýþ,
Çektiði kötü kadere baðlanmýþ,
Geçirdiði kötü güne aðlamýþ.

Pencereden dýþarýya bakarmýþ,
Karanlýkta idareler yakarmýþ,
Teneke sobaya odun atarmýþ,
Çektikleri çilelere aðlamýþ.

Çalýþmadan elleri nasýr olmuþ,
Güneþ altýnda kalmýþ benzi solmuþ,
Sabahlara kadar buðdaylar yolmuþ,
Baþýndan geçen kadere aðlamýþ.

Of çekip kalkýp’ta gitti evine,
Anlatacaktý elbette birine,
Serdi çulu yatmak için yerine,
Ýçini çekip uykuda aðlamýþ.

Mustafa bunu þiirinde yazmýþ,
Rüyada mezarýný kendi kazmýþ,
Çektiði dertler birden bire azmýþ,
Bu insanlar’la oturup aðlamýþ.

Mustafa HAMÝÞ
Afþinli ÞAÝR

03.06.2000

Sosyal Medyada Paylaşın: