GÜLLER VE SEN

Sen ne çok severdin gülleri;

Ellerinle dikmiþtin bu fideleri.

Büyüdüler þimdi her biri,

Sarý, beyaz, kýrmýzý gülleri.



Dallarýnda ki goncalar,

Gün gelip de açacaklar.

O güzelim renkleri,

Bir gün gelip solacaklar…

Koparmaya kýyamazken,

Dalýnda açan gülü.

Kader kopardý benden,

Gönlümde açan gülü.

Yalnýz baþýma, bahçemde otururken,

Seyrediyorum senin ektiðin o gülleri.

Ne kadar çok severdim seni, ben.

Sen ise yadigâr býraktýn bana gülleri…

Bilseydim bir gün böyle olacak,

Sever miydim böylesine hiç gülleri.

Gün gelip de dallarýnda solacaklar;

Eker miydin, hiç eker miydim o gülleri…

Erman Ulusoy
Kýrklareli

Sosyal Medyada Paylaşın: