.....VAVEYLA....
VAVEYLA
Ey! Siyah gözlerinde gökleri saðdýðým yâr!
Ey! Gül olup eline usulca yaðdýðým yâr!
Ey! Þekvâlý gönlümün kanadý kýrýk kuþu,
Ey! Þu garip ömrümün çileli,sarp yokuþu,
Sanma! Ateþ-i firkat bende geçici bir yük,
Bu öyle bir ateþ ki; gölgesinden de büyük...
Mülteci düþlerime kök salar her geçen gün,
Ruhum bir mum alevi ,yangýný (is)e sürgün.
Üfledikçe büyüyor,dalga dalga ve kat kat,
Þaþtým kaldým gönlüme; bu nasýl bir sadakat!
Yoksa sýð denizlerden ummana bir yol mu var?
Ki; gönlümde göveren hislerim umman kadar...
Nere gitsem hasretle seni arar bir yaným,
Her nesnenin özünde senden bir ses duyarým,
Kaybettiðim þuurum kulak kesilir gene,
Efsunlanmýþçasýna takýlýrken gölgene;
Deðiþir hayatýmýn baþtan sona ak rengi,
Yaþamak ta ölmek te derin bir ince çizgi...
Ey! Ebabil kuþunun yüreðindeki çýðlýk,
Ey! Gece seccademe akan yaþ; ýlýk ýlýk,
Ey! Elleri gül,leylak,nergis kokulu bahar,
Ey! Baþýmda delice esen o kadim rüzgar,
Ben ki; Sabýr taþýndan sana güller elerim,
Savrulurken zülfünden yerlere buselerim...
Bazen gemi olursun,bazen bir sadýk liman.
Gözlerimin buharý gam demlediði zaman;
Þerha þerha süzülür gözlerime gözlerin,
En kesif duygularda yiter gölge izlerin,
Ýþte o an gönlümü uyutur bir dar hamak,
Sevdan ölmeden önce kaç ölümü yaþamak..
Ýbrahim vedat ÇARPAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
İBRAHİM VEDAT ÇARPAR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.