GÜNAHLARIN RAYINA DÖŞENMİŞ

çok içip kötü beslenen
zayýf çelimsiz bir vücudun
isyanýnda boðulmuþ,

beyni nefsiyle çivilenmiþ
tabaný delik bir insaným ben,

sesim ve soluðum
o kadar karýþýk ki ;

hayli sert zamanlarýn
rüzgarýný yemiþ ve

iðrenç kokulara karýþmýþ
sokak aralarýna benzeyen,

ruhu günahlarýn rayýna döþenmiþ
ölü gibiyim yaþarken.

beþ on günlük ömrü
beleþe pazarlayýp,

kýsmeti yalnýþ düþüncelerle
zehirleyerek,

baþka alýþkanlýklara
hala neden randevu verip
avunduðunu bilmeyen
bir adamým ben;

gözlerim kartlarýný açýk oynayan
kumarbaz gibi saða sola fýrlarken

insan olduðumu
unuturum zaman, zaman.

üçte bir ihtimale sýðýnmýþ
klas bir hayatýn özlemi tutuþtukça

herþeyi kendime mübah sayar
beyaz zamanlarýn peþinden koþardým,
karayý özgür býrakýp.

iyiliði yüklenmek zor geldi
felaket yaðýnca ruhuma,

iðrenç dünyanýn zanaatkarý olmuþ
ne kadar çok çirkeflik var.

benim bana ait bir günüm var
iþte bu sabah baþka bir sabah
en tatlý gece benim için yýldýzlarý ,

doðuruyor diyebilmiþ mi
kötü ye kenetlenmiþ dilim.

kimbilir aksine çok hassas
duygularýna çarpýlmýþ
zavallý içine kapanýk biriyim,

ölüyorum,

zaman beyni mi hergün kemirip
korkularýný yükleyerek
beynimi içerken.

ne kendimden eminim
ne yaþamaktan
býktým bu ömrü düðümlenmiþ
vicdanla taþýmaktan.

ben.... güneþin altýnda doðdum
yýldýzlarýn altýnda
ölmeyi haketmedim......edemedim.















Sosyal Medyada Paylaşın: