Dost,dost diye nicesine sarýldým, Her seferinde baþýmýn tam ortasýndan yarýldým, Dost demek yaren,özü,sözü bir sanýrdým, Meðerse bu dünya da gerçek dost kalmamýþ canlar.
El verir, sýr verir ,ser verirdim, Dostum için gerekirse can verirdim, Önce dostlarým sevinsin sonra ben derdim, Meðerse bu dünya da buna deðer dost kalkmamýþ canlar.
Öðrenmenin yaþý yoktur derler, Bunu yaþamýþlardýr muhakkak ki onun için söylerler, Dünya ahiret bir dostu olanlar kendini þanslý hissederler, Meðerse bu dünya da bu þansý bulacak safhaya gelememiþiz canlar.
Zafer Özcan-(01.05.2013)
Sosyal Medyada Paylaşın:
BELALIM532 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.