...
içinden hiç geçmediðin bir sokaða ismini verdim
levhasý yok
ve bu þehirde sokak çok
açýk býraktým gözyaþý biriktirdiðim
kaldýrým giyimli çekmeceleri
belki susar
güvercinler, kediler
ki o çekmecelerde
hiç çekilmemiþ kare kare fotoðraflar vardýr
deniz manzaralý
gök balkonlu
yýldýzlar yaldýzlý kaðýtlara sarýlý
ve bir kutu
içi yazýlmamýþ mektuplar dolu
gözyaþý kokulu mendiller, çile oyalý kenarlarý
siz gözyaþý nasýl kokar bilir misiniz bayým
hastane gibi
ve buruþuk mavi çarþaflar gibi terli,
etil alkol gibi belki
o çekmeceleri kapamak
gözlerini kapamak gibidir hayata...
affet beni...
bir deniz atýnýn yelesine tutunup
yükseliyorum denizin dibine suyun üzerinde oynaþýrken lacivert yansýmalarýn
ben ölüyorum
boðuluyorum kendi hasretimde
öpemeden yakamozu gözünün bebeðinden
ki o sokak
bir daha tutamayacak ellerimden
beni getirmek için sana
ah..bu gece çok u/mutsuzum yaslandýðým her ayna
bana yalnýzlýðýmý kusuyor
saçlarýma gülsuyu serp
...pudrala soluk benzimi
ve eylül yapraklarý dök ayak ucuma
yüzümü duala
sensizlikten ödüm kopuyor
beni güzel uðurla
çünkü güz/el sevdim seni...
de_soulmate