Vazgeçemem sanýyordum
Vageçilmezim diyordun
Vazgeçilmez sanýlýpta vazgeçilen yar
Þimdi yakýyorum acýlarýmda kendimi
Küllerim avuçlarýnda sýkýþmýþ toz zerresi gibi
Ellerinden salsan düþer yorgun hayattan
Ýmkansiz geri dönüþte savrulup kaybolmada
Sonrasý malum olan þeyler iþte
Karýþýr dolanýr ardý arkasý kesilmez
Yapýþýr kalýrsýn köhne köþelerde
Kördügüm gibi çözülür yoklugun fark edilmez
Kafan karýþmýþ gözlerin görmez
Durmuþ beynin düsünemez daðýlýr gider
Birileri ulaþýrsa fýsýldarlar kulaðýna
Zamanla unutulur derler sana avuturcasýna
Unutmak ister mi garip yüregim bilmezler..
Bilemezler ama unutmak için ne haldeyim
Bilmem bilmekte istemem belki derimde..
Belli olmaz sana ait her birþeyi saklayýp
Bir anda unutmak istemem
Bilindik zaman baþlar saatler günler gecerde
Aylar yýllar verdim yüreðime
Izdýrapta sönüp giden hayallerim
Trrk edilmiþ sen dolu ümitlerim
Yanlýz geceler hislerim duygularim çoþarda
Aklýmdan silinirmi düþüncelerim
Zaman saklar mý seni dilimden
Sonra her hikaye seni konuþur
Bilmeden adýný hecelerim
Bir bir kaybolur yanýndan
SýkIlýr dostlar terk eder anlarsýnda
Kime ne diyeyim kimene göre yanlýþ yerdeyim
Aslýnda kopamadým hep seninleyim
Kýrýlmýþ içinde yitip gitmis buruk birþeyler
inanmak zor yýllarýn hatýrý var
Vazgeçilmez sanýpta vazgeçilen yar
Bunu sevipde kaybeden anlar
Kaybedenler anlar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.