Evlat

Evlat büyüyorsun
Sen de bir gün baba olacaksýn
Babam bana nasýl yandý
Ben sana nasýl yandým
Sen de biz gibi yanarsýn
Daha dün kucaðýmda doðdun
Herkes kýz bekliyordu
Adýný doðmadan ben koydum
Biliyor musun çok mutluydum
Geliþin en büyük ödülümdü
Gözüm senden baþka hiçbir þeyi görmüyordu
Gururluydum çünkü sen oðlumdun
Zor be evlat zor
Baba olmak çok zor
Diðer babalarý bilmem ama
Bana çok zor geldi ayrýlýk
Kader iþte
Çok denedik olmadý
Dengeler bir türlü tutmadý
Ayrýldýk diye beni suçlama
Hayatý ben zorladým sen zorlama
Sana yapamadýklarýmý yüklemedim
Senden hiçbir þey beklemedim
Biliyor musun önce baba dedin
Ýlk adýmda baba diye geldin
Unutur muyum
Hala dün gibi...

Affedilir her hata büyük özlemle
Büyümeyen çocukluðum hala gölgende
Kýrýlmaz darýlmaz bu gönül hiçbirine
Sonsuza dek yýkýlmaz o çýnar bende

Zor evlat zor
Babam da bana anlatamamýþtý
Ben de sana anlatamam
Baba olunca anlarsýb demiþti, anladým
Sen de anlarsýn
Bugün babalar günüymüþ
Senden baþka herkes kutladý
Ama benim için yoktu anlamý
Hadi öyle bil ki ben baba olamadým
Sadece niye kýzarým bilir misin
Sana doyamadým ona yanarým
Gerisi teferruat
Unutur gidersin hayatýn içinde
Hatýrlarsan günün birinde
Sana kýzamadýðým
Sana doyamadýðým
Zor evlat zor
O kadar çok ki anýlarýmýz
Anlat anlat bitmez
Sakýn... Sakýn unutma
Bir baba evlada asla küsmez
Ha..bir de unutmadan
Baþýmý öne eðecek hiçbir þey yapmadým
Utanacak hayatým olmadý
Baþým dik, alným açýk
Sakýn..sakýn..sakýn ha
Utanma babamdan
Utanma...
Sosyal Medyada Paylaşın: