VE… SEN YİNE YALNIZSIN…

Ne kapýn çalar ne giden sevgili gelir,
Hayat bir nokta olur biran.
Beklemediðin akþam alaca karanlýkla gelir.
Ve yorgun düþünce bedenin…
Yataðýna girersin sessizce,
Ve geçmiþin kovalar seni sinsice.
Gözlerini kapatýr, bir hayale dalarsýn.
Ve baþlar sonsuz hikaye,
Merdivenden ayak sesleri gelir.
Kapýna bir el uzanýr,
Eþikte asýlsýz bir gölge belirir.
Ýþte o an yavaþ, yavaþ dökülür kirpiklerin.
Bir aðýrlýk çöker gözlerine,
Uykuya dalarsýn hayallerin yerine.

Bir gaflet düþer gecene,
Uykuda yer açarsýn düþlerine,
Hayaller gider düþler baþlar yerine.
Usul, usul çalar kapýn,
Bir heyecana kapýlýrsýn,
Önce korkar sonra umutla,
Giden sevgili geldi sanýrsýn.
Ve kan ter içinde kalýr, aniden uyanýrsýn…

Kalbin çarpýyor.
Gözün aðlýyor.
VE…
SEN YÝNE YALNIZSIN…

DUDU BAYRAM EYEOÐLU/ANKARA

Sosyal Medyada Paylaşın: