Özledim çocukluðumu Aðaç üstünde asýlý kaldýðým günleri Ve yakalanýnca piþkin piþkin sýrýtmayý Horoz þekerimi, buzdan dondurmamý... Her bayram öpecek bir el aramayý E ne de olsa cebimiz þiþer kalbimiz havalanýrdý. Þimdi yok o heyecanlar Günler günleri kovalar Ak düþen her tel bir diðerini.. Ama ’yaþamak aðrýsý’ asýlmýþ ya boynumuza Ev, bark, eþ, iþ, Uuuf! Terk edip gidesim geliyor Yaðmurlara kafa tutmak Güneþe çelme takarcasýna gitmek AMA Geride kalanlar olmasa Býrakýp gitmek kolay Ahh pencere kenarýnda bekleyenler Analar, kadýnlar, yavrular olmasa..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kardelen Ayşa Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.