DOKUNMA BANA!

Utanmadan gönlümü baðladým sana,
Heyhat, bir nefi saðlamadý bu bana!
Ne sen beni eyle yat, ne de ben seni,
Ýdame etsin bekaya bu curcuna!

Dedim ya aþkýn vermedi bana fayda,
Býraktý en edna, musibet bir koyda.
Aksýn… Gitsin koy! Bu melun sevi çayda,
Ve boyansýn tenim senden gelen huna!

Ne denli uðraþtýmsa gelmedin yola,
Sürdün hayâsýzca aþkýma bir kola.
Ne partizanmýþsýn, kaydýn saða-sola!
Neden çýkaramadým bundan bir mana?

Evet, bambaþka bir canandýn ZEHRA’M sen!
Zira her görende titrerdi bu ten,
Heyhat! Cüda düþtün, düþtüm sevinden ben,
Yanayým narda, dokunma, bana cana!

Nasýl olsa kaymýþ benim þen hayatým,
Kalmadý ah ý figandan bir rahatým,
Ki zaten ben katýnda gayet bayatým,
Hemen ölem ZEHRA’M, varsa memnun buna…

KÜÇÜK OZAN (CML DMR)
AÐIT’TAN

Sosyal Medyada Paylaşın: