kayboldum

bu sensiz geçen kaçýncý gün,
saymadým takvimleri kaldýrdým duvardan
bu solan kaçýncý gül bahçesi
yaðmursuzluktan
masal evim döndü depremden
sonra harabeye,
toprak altýnda kaldý düþler.
arasamda bulamam
gücümde yetmez ömründe
çaresiz dipsiz kuyulara attým
hatýralarý , kaybolup gitsin diye
unuturum kapatýrým üstünü baþka dertlerle.
yaþar giderim.
ta ki kalbim aðlamaktan eriyip bitene kadar...
Sosyal Medyada Paylaşın: