Bütünüyle kendisiydi
Zarif bir rüzgara býraktýðý teni… “Ethem” e
Onca kan kokusu içinde
Herkes
Aranýrken can yitiðini
Dumanýn gizine saklandý
Ölüm eken
Yarýnsýzlýk
Ve
Henüz
Göðsünde dururken
Yaþanmamýþ aþklarýn mahzunluðu
Sol yanýna akan
Gençliðinden vuruldu
Küçültmedi
Düþtüðü sokaklar özlemini
O mahþer yerinde
O can pazarýnda
O/nursuz bir utanç
Örterken bile üzerini
Boyun eðmedi!
Kapatmadan gözlerini
Düþlerinin yanýna hapsetti
Giden
Ömrünün alacaðýný
Sonra sýkýp avuçlarýnda
Soylu bir öfkeyi
Yürüdü
Zamanýn
Zamansýzlýðýna/ardýnda isyan…
Taylan KOÇ