ÖMÜR

Devrilirken takvimden yapraklar birer birer
Ömrümüzden her lahza sayýlý günler gider.
Ansýzýn biter bir gün koparýlan yapraklar
Sessiz sedasýz yolcu dostlara veda eder.

Dönüp bakýnca mazi ýsýrýr bin yerinden
Bir yaradýr ki kanar akar akar derinden
Haber getirir sana dostlarýn her birinden,
Kaybolan anýlardan... þimdi gözünde tüter.

Ne çabuk geçti yýllar varamadýn farkýna
Kimleri düþürmedi hayat kendi çarkýna.
Bulamadýn nakarat son yazdýðýn þarkýna
Vurur meçhul bir pençe bütün notayý siler.

Kocamýþ çýnar döktü yapraklarýný artýk
Kalmýþ üç beþ tane ki o da soluk ve yýrtýk.
Buruþmuþ eðri dallar onlarý da biz kýrdýk
Düþünce kara yere elbet ki toprak yutar.

Ýþte soldu güneþ ha battý ha batacak
Bir damlacýk gözyaþý ha aktý ha akacak
Kimse bilmez ne zaman hangi gönlü yakacak?
Damla düþer... kapanýr perde ... ve ömür biter.
Sosyal Medyada Paylaşın: