Gözlerime perdeler inmiþti birazdan o perdeler açýlacak ve ben yine kendimi sahnede bulacaktým. Bomboþ bir yer olacaktý belki,belki de iðne atsan yere düþmeyecekti... bir þey dürtecekti beni o dürtüyle uyanýp yüzümü yýkayacaktým: Sevgiyle,umutla,mutlulukla... Ýþte o zaman herkesi mutlu etmeyi býrakýp, kendimi mutlu edecektim. Çünkü uyanacaktým,oyunu býrakacaktým. Kendim olacaktým...
Sosyal Medyada Paylaşın:
elfâz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.