öyle yalnýzým ve,seni öyle özledimki adýný haykýrýyorum enginlere kadar gidiyor yanký olup geri dönüyor yalnýz gölgemi görüyorum o da batan güneþle sönüyor akþam olunca... herþeyim bitiyor gölgem,sesim,sabrým bitiyor fakat bu sensizlik bitmiyor
Sosyal Medyada Paylaşın:
MENEKŞELER Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.