Sana Dair...
Ey yüzü bahar gibi renk cümbüþü sevgilim
Sonsuz aþk seferinde yol aldýðým son ilim
Ben bende deðilim ki bende yaþayan sensin
Ruhumu bedenimden hýzla boþayan sensin
Sen arzu etmeseydin dilek kabul olmazdý
Ýsminin her hecesi satýrlara dolmazdý
Kalabalýk içinde hep seni soruyordum
Bulduðumu sandýkça en baþa sarýyordum
Neredeydin Kýymetlim, þükür ki çýkageldin
Kamýþýn hasretini nefesle yýkageldin
Yokluðunda varlýðýn sýrrýna eriyordum
Kainatta ne varsa zerreni arýyordum
Sesini her duyuþta ölmeden ölüyordum
Bedenimden sýyrýlýp ruhla gömülüyordum
Yüzüne baktýðýmda kor gibi yanýyordum
Dilim çok þey söylerken bir seni anýyordum
Þimdi sen varsýn diye vakit gülme vaktidir
Gitmelerden vazgeçip aþka gelme vaktidir
Dünya dönmese bile ben sana döneceðim
Yalnýz seninle yanýp seninle söneceðim
Ömrümün kýþý bitti mevsimlerin yazýdýr
Alacasý içimde yazdýklarým azýdýr...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.