Bir Urum Olsaydı...
Sen, en anlamlý sözüm, baharým, kýþým, güzüm
Sen, secdede öptüðüm, o en mübarek yüzüm...
Ey Allaha inancým, her dem þükür ayetim
Sensiz tespih ettiðim bütün kelamlar yetim
Senden sonra kýldýðým aþk namazlarý tadsýz
Halimin izahý yok, ýzdýrabýmsa adsýz...
Gel ne olursan ol gel, özüme karýþ yeter
Özün deðilse gören, özünle barýþ yeter
Sesleniþimi duy ve içine dönüp bir bak
Görmek istersen eðer tahtýndan inip bir bak
Gelmediðin her bir gün yüzün uçurum oldu
Kazýdým beynime de isminden urum oldu
Beden candan habersiz, ne yollarda yürüdü
Sensiz vakit dürüldü, artýk zaman çürüdü
Þimdi kim yaðmur olur içimin buharýna
Sensiz rahmet inmiyor ömrümün baharýna
Sazlýktan koparýlmýþ garip kamýþ gibiyim
Güneþim ýsýtmýyor ben de “hamuþ” gibiyim
Diyorsun ses kýsýldý bir þey duyamýyorum
Söze gelmez sýrlar var, ben de diyemiyorum
Arýyorsan dýþýnda sesi duyamazsýn ey
Ey yüzü secdem olan hama ses verir mi ney
Öyle bir sesleniþ ki beþ vakit anmak neymiþ
Kül oldum eridim de anladým yanmak neymiþ
Hem gözüm hem gördüðüm hem arada perdesin
Varlýðý yok edince baktýðým her yerdesin
Gayrýyý boþver artýk ayným olmak için gel
Suyu, sedayý býrak aynam olmak için gel...
Gel, melekler sevinsin, gönlüm miraca çýksýn
Taptýðým o putlarý, mübarek yüzün yýksýn...
- Dilek -
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.