Ne kadar acýnasý bir hayat tutturmuþuz kendimize. Bilmeden,saðlam basmadan atýyoruz her adýmýmýzý ve bunun ardýndan gelen düþüþümüzü.
Yenilgilerle savaþamaz hale gelmiþiz, Yokluklarla savaþýrken,aðýz kokusu duymaktan bayaðýlýk alýþkanlýk haline gelmiþ; Þu kocaman ama bir o kadarda küçük olan Dünyamýzda..
Etrafýma hep baktýðýmda yalan gülüþler görüyorum hepsinin amacý çýkar hepsinin amacý Yalan Dolan,
Gencecik yaþýmýzda yüzleþiyoruz hayatýn soðuk rüzgarýyla.... Savruluyoruz bir o yana bir bu yana..
Terkediþler hiç bir zaman bitmiyor Eh iþte ne de olsa insanýz varlýðýmýzla yokluðumuz bir ne de olsa..
Hayat denen sýnavý vermeye çalýþýrken bocalayýp düþtüðümde beni kendimden baþka kaldýran olmuyor, olmayacaðýnýda zaten kendimizle yüzleþince görmüyormuyuz??
Ah yalanlarý ile gördüðüm sahtekar dünya sen ne yaptýn böyle bana ? kendimi kaybettim,yolumu göremiyorum. Kendimi sýnýyorum..Gerçeði artýk göremiyorum.. Kendimi kaybetmiþim meðer bilmeyerekten...
Gidiyorum sahteliklerle esaslý þahýslar, Gidiyorum kalbimden geçen hislerime ters düþerekten.. Gidiyorum veda etmek zor olsa da Kendimden Korktuðumu Yalnýzca Bilmenizi istiyorum.
Beni öldüren kim diye sorarsanýz; Dünyadan alýn hesabýný,nefislerden, paranýzdan,mülkünüzden ve birde o derin mutlu þevkinizden..
Mutluluklar dolacak olan yüreðimi size býrakmýyorum; bakamayacaðýnýzý bildiðim için..
Elveda içinde Kaybolduðum Hüzün.... Sosyal Medyada Paylaşın:
damla28 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.