ÇOÇUKSU DÜŞLERİM

Düþlerim vardý kardan beyaz
Sulardan saf mý saf
Ve melek gibi lekesiz
Çepeçevre sarmýþlardý hayal dünyamý
Beklediler umut kabuðumun kýrýlmasýný
Gülücüklerle açýlmasýný istedim allý morlu çocuksu düþler

Nihayetinde
Ben büyüdüm onlar kirlendi
Onlar kirlendikçe ben küçüldüm adeta


Þair; Hayata imrenecek ne vardý
Ýþte yalnýzlýk iþte hüzün
Ne ararsýn i mgelerden
Diller namlu sözler kurþun


Sözcüklerin iniltileri beynimde uðultular
Geceye damgasýný vuran kör karanlýklar
Halay çekiyor kimsesizliðim
Merdivensiz býraktý bu anaforlar
Acý acý zýlgýtlanan sese aldýrmayan
Akýp geçen zamana taþlaþmýþ siluetler
Ruhum da tarifsiz ihanetleri yaþarken


Maskelerin arkasýnda kirli yüzler
Canýmý yakan yok oluþlar
Ve ömrün yol ayrýmý direnirken
Çocuksu düþlerim nerdesiniz?


Cansýla

Sosyal Medyada Paylaşın: